Oorsig – Bybel in Praktyk
‘n Mens staan dikwels verstom oor alles wat jy op die televisieskerm en in tydskrifte en koerante sien. Daar is die een belofte na die ander dat hierdie of daardie produk jou lewenskwaliteit sal verbeter of die een of ander revolusionêre verandering in jou lewe sal bring. Hierdie tendens sien mens ook in die politiek, veral met verkiesingsveldtogte, wanneer beloftes en voornemens die een na die ander uitgeryg word. Woorde is egter goedkoop, en dikwels kom daar nie veel van nie.
Christene maak hulle dikwels daaraan skuldig dat hulle woorde en hulle dade nie klop nie. ‘n Mens kan nie sê dat jy aan God behoort en deel van sy volk is, en voortgaan om aan die wêreld en sy waardes vas te klou nie. Jy kan die mooiste dinge sê en die pragtigste standpunte hê, maar as jou praktiese lewe van elke dag nie die egtheid van wat jy sê bewys nie, is dit alles nutteloos.
Jakobus konfronteer sonder om doekies om te draai die gelowiges wat so die wêreld (en hulleself!) ‘n rat voor die oë wil draai. Christelike lewenswyse is nie net iets waaroor mens moet praat en waaraan jy moet glo nie; jy moet dit prakties uitleef! “Wat help dit as iemand beweer dat hy glo, maar sy dade bevestig dit nie? Kan so ‘n geloof ‘n mens red?” (2:4).
Dit is die hoofsaak van dit wat God deur Jakobus in hierdie brief vir jou sê. Jou lewe van elke dag is soos ‘n televisieskerm wat wys wat daar tussen jou en God gebeur, wat wys of jy regtig in God glo en jou aan Hom onderwerp het.
Jakobus begin sy brief met ‘n tipiese briefaanhef (1:1-2), en daarna roep hy die gelowiges op om bly te wees wanneer hulle beproef word (1:2-18). Hy verduidelik waarvoor God beproewings gebruik (1:2-12), waar versoekings vandaan kom (1:13-15), en watter positiewe rol god in die gelowige se lewe speel (1:16-18). Hy beklemtoon dat gelowiges bereid moet wees om ander se standpunte te eerbiedig (1:19-21), en om nie net die woord aan te hoor nie, maar dit ook te doen (1:22-27). Hy wys dat gelowiges ander nie volgens hulle uiterlike mag beoordeel nie (2:1-13).
In die grootste deel van sy brief (2:14-5:20) skryf hy oor die verhouding tussen geloof en dade. Eers wys hy dat geloof wat nie lewenspraktyk word nie, geen ware geloof is nie (2:14-26), en daarna gee hy riglyne vir die praktiese uitlewing van mens se geloof. Hy doen ‘n beroep op die gelowiges om hulle in te span om hulle tong te beheers (3:1-12). Hulle moet ook die wysheid wat van Bo kom, prakties uitleef (3:13-17) in hulle houding teenoor besittings (4:1-3), in hulle onderwerping aan God (4:4-10), in hulle verhouding met hulle medegelowiges (4:11-12), in hulle afhanklikheid van God (4:13-17), in hulle rykdom (5:1-6), in hulle volhardende wag op die Here se koms (5:7-11), in hulle integriteit (5:12), in hulle swaarkry en vreugde (5:13), en in hulle siekte en sonde (5:14-20).
Hierdie brief is dus vol praktiese riglyne vir jou lewe. elke gelowige wat die woorde van hierdie boek biddend ter harte neem, sal besef dat ‘n Christen se lewe wys of hy/sy regtig ‘n kind van God is. Word ‘n dader van hierdie woord!
Brief van Jakobus – Hoofstuk 1
Brief van Jakobus – Hoofstuk 2
Brief van Jakobus – Hoofstuk 3
